ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΛΜΟΥΝ ΟΙ ΑΕΤΟΙ. ΕΚΕΙ ΠΕΤΑΞΕΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Εκεί που τολμούν οι Αετοί. Εκεί πέταξες Σεραφείμ. Μη φοβούνται και κιοτεύουν οι δικοί σου. Δε σε νίκησε ο χάρος. Του αντριωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογάται. Και εμείς από δω κάτω, κάτι βραδιές που θα λαμπυρίζουν τα άστρα θα κοιτάζουμε με προσμονή στα ουράνια. Παρέα να σε δούμε με τους άλλους τους αντριωμένους των ΛΟΚ. Που αναπαύονται πλέον στα ταμπούρια του Θεού. Φυλάγοντας από τις Θερμοπύλες μέχρι τον Πενταδάκτυλο. Λίγους στίχους του Νίκου Καζαντζάκη σου αφιερώνω, που μοναδικά τραγούδησε ο Καλογιάννης.



Μην κλαις κυρά κι εγώ θ' αναστηθώ

και θα
σ' αρπάξω πάλε

Θα σπω τις αλυσίδες της σκλαβιάς

θα καταλύω τα κάστρα

Λίγοι είμαστε κι αλίμονο στη γης

αν ξοφληθεί η γενιά μας

Στρατοί οι γιοι μου και τ' αγγόνια μου

και θα σε λευτερώσουν