Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Κ. ΣΤΑΘΗΣ ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΨΩΜΙΑΔΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Κ.ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗ

Σημείωση blog: Δημοσιεύουμε την επιστολή του περ.συμβούλου κ. Στάθη Σαρηγιαννίδη, αναφορικά με τη δικαστική υπόθεση Ψωμιάδη και την θέση του αντιπεριφερειάρχη κ. Καραπαναγιωτίδη, ως υπερασπιστική άποψη, στη δίκη του κ. Ψωμιάδη. Ο κ. Σαρηγιαννίδης, τον οποίον φιλοξενήσαμε χθες στην εκπομπή μας "Ανακρίσεις" είναι ένας νέος δικηγόρος, καλός χαρακτήρας και σίγουρα θα απασχολήσει  τις πολιτικές εξελίξεις στη ΝΔ της Ημαθίας, το επόμενο διάστημα. Εμείς του το ευχόμαστε.


Στη συγκεκριμένη υποθεση που αφορά τον Π. Ψωμιάδη υπάρχουν δύο σταθερά στοιχεία. Το ένα είναι η δικαστική απόφαση του 5μελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης την οποία ως
τέτοια θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και το δεύτερο είναι το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών.
Η δικαιοσύνη απεφάνθη. Το γιατί εκδόθηκε αυτή η απόφαση, το ξέρουν οι ίδιοι οι δικαστές καθώς και οι λοιποί παράγοντες της δίκης. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να φέρω γνώμη για το εάν είναι σωστή ή όχι.
Επίσης το αποτέλεσμα των εκλογών είναι δεδομένο και ο μοναδικός τρόπος να αλλάξει είναι είτε με ένα νεότερο εκλογικό αποτέλεσμα είτε με ενδεχόμενη απόφαση του εκλογοδικείου, που κάτι τέτοιο δεν υφίσταται.
Η στήριξή μου λοιπόν στο πρόσωπο του Π. Ψωμιάδη είναι σε πείσμα όλων εκείνων των “ανώνυμων” οι οποίοι από προσωπική τους πίκρα, επειδή εξελέγη ο Ψωμιάδης Περιφερειάχης ή επειδή δεν εξελέγησαν ενδεχομένως είτε οι ίδιοι είτε αυτοί που υποστήριζαν, προσπαθούν με “ανώνυμες” ή και με “επώνυμες” φωνές να μετατρέψουν το 5μελές Εφετείο Θεσσαλονίκης σε οιονεί Εκλογοδικείο ώστε εκ των υστέρων να “γλυκάνουν” την εκλογική τους πίκρα. Αυτή η συμπεριφορά είναι που με βρίσκει κάθετα αντίθετο και πιστεύω ότι αυτές οι φωνές θα πρέπει να πάψουν.
Όσον αφορά την δήλωση – κατάθεση του Καραπαναγιωτίδη, και αυτό που θα πω είναι κάτι που θα πρέπει να το έχουν υπόψη όσοι διοικούν ή όσοι προσδοκούν να διοικήσουν από οποιοδήποτε πόστο. Θα πρέπει λοιπόν φίλε μου πριν μπεις στη διαδικασία να κρίνεις και να “δικάσεις” κάποιον, λαμβάνοντας μια απόφαση είτε αφορά το εάν τον τιμωρήσεις είτε για το ύψος της τιμωρίας, να λειτουργήσεις με τις παρακάτω σκέψεις:

“ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΙΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ”
Α. ΜΠΟΥΑΤΕΛ
“ΌΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΝΕΜΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΌΛΑ ΣΤΗ ΖΥΓΑΡΙΑ”
Π. ΚΟΡΝΕΪΓ
“ΧΩΡΙΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΗΝ ΤΙΜΩΡΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ”
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
“ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗ ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΌΤΑΝ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΑΠ' ΤΙΣ ΔΥΟ”
ΑΙΣΧΥΛΟΣ

Για το νομικό μέρος της υπόθεσης, για το εάν δηλαδή είχε την διακριτική ευχέρεια διαμόρφωσης του προστίμου και πώς έπρεπε να γίνει αυτό δεν θα μιλήσω καθόλου.
Όλα τα παραπάνω βέβαια τα αναφέρω όχι για να φαίνεται η απάντησή μου πιο σοφή, μια και δεν διεκδικώ την πατρότητα των ανωτέρω, αλλά για να υποδείξω τον τρόπο σκέψης κατά τη λήψη μια απόφασης με την οποία θα επιβληθεί κάποιο πρόστιμο σε έναν πολίτη. Η οποιαδήποτε ποινή αγαπητε φίλε δεν έχει χαρακτήρα εκδίκησης. Η ιδανική ποινή είναι αυτή η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα να μην επαναληφθεί η παράνομη πράξη στο μέλλον. Όταν λοιπόν έχεις απέναντί σου κάποιον ο οποίος βρίσκεται σε δυνή οικονομική θέση και σε απελπιστική κατάσταση υγείας (καρκίνο), όταν δηλαδή αυτός που έχεις απέναντί σου δεν έχει μέλλον ούτε οικονομικό αλλά ούτε και βιολογικό, όπως αποδείχθηκε με τον θάνατο αυτού, θα δικαιολογούσα και το πρόστιμο των 150 ευρώ


Με εκτίμηση

Σαρηγιαννίδης Ευστάθιος

Περιφερειακός Σύμβουλος