Λέτε τελικά η σημερινή κρίση να είναι πράγματι μια ευκαιρία; Ευκαιρία ανασύνταξης, δουλειάς, κόπου για να πετύχουμε τα καλύτερα και να επιστρέψουμε σύντομα σε καλύτερες μέρες (πόσο καιρό αλήθεια μας τις υπόσχονται;); Μακάρι να είναι. Ωστόσο οι κυβερνώντες και πολλές φορές η ίδια η κοινωνία έχει άλλες προτεραιότητες, λανθασμένα πρότυπα και αξίες...
Επειδή σήμερα κανείς δεν μπορεί να μας απαντήσει για το αύριο, εκείνο που εμείς προτείνουμε είναι να μην το βάλουμε κάτω. Να συνεχίσουμε την προσπάθεια με όρεξη για δουλειά και δημιουργία. διότι πράγματι υπάρχουν ευκαιρίες στην κρίση, κι ίσως εμείς βρεθούμε με το πρώτο μας… καράβι, όπως ο Ωνάσης στην προηγούμενη παγκόσμια κρίση το 1929. Κι ας σκεφτούμε την παρούσα φάση ως ένα απλό εμπόδιο, στο πνεύμα του «κάθε εμπόδιο για καλό» του σοφού ελληνικού λαού. Αλλά και στο πνεύμα της παρακάτω κινέζικης ιστορίας:Ένας αγρότη χρησιμοποιούσε ένα παλιό άλογο για να καλλιεργεί τα χωράφια του. Μια μέρα, το άλογο έφυγε στους λόφους και όταν οι γείτονες του αγρότη πήγαν να συμπαρασταθούν στο γέρο για την κακή του τύχη, ο αγρότης απάντησε: «Κακή τύχη; Καλή τύχη; Ποιος ξέρει;»
Μια εβδομάδα αργότερα, το άλογο επέστρεψε με μια αγέλη αλόγων από τα βουνά και αυτή τη φορά οι γείτονές του έτρεξαν να τον συγχαρούν για την καλή του τύχη. Η απάντησή του και πάλι ήταν: «Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;»
Στη συνέχεια, καθώς ο γιος του αγρότη προσπαθούσε να εξημερώσει ένα από τα άγρια άλογα, έπεσε και έσπασε το πόδι του. Όλοι θεώρησαν αυτή το γεγονός πολύ κακή τύχη. Ο αγρότης, και πάλι αντέδρασε λέγοντας: «Κακή τύχη; Καλή τύχη; Ποιος ξέρει;»
Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο στρατός ήρθε στο χωριό και στρατολόγησε για τον πόλεμο κάθε αρτιμελή νέο του χωριού. Όταν είδε το γιο του αγρότη με σπασμένα πόδια, τον άφησε εκτός. Ο αγρότης, και πάλι αντέδρασε λέγοντας: «Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;»
Ό,τι φαίνεται στην επιφάνεια να είναι κακό μπορεί κατά βάθος και στο μέλλον να αποδειχθεί καλό. Και ό,τι φαίνεται καλό επιφανειακά μπορεί να είναι πραγματικά κακό.
Δεν υπάρχουν δυστυχίες στη ζωή. Υπάρχουν μόνο άτυχες στιγμές… Άτυχες μόνο επειδή αποτυγχάνουμε να τις αναγνωρίσουμε και να τις εκτιμήσουμε, δεδομένου ότι είναι πραγματικά… τύχες, εμπειρίες, ευκαιρίες μάθησης, σπέρματα της σοφίας.
Κώστας Παναγιωτίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου