Στο "Αγκάθι" του Βερμίου με τους ορειβάτες της Βέροιας

Οκτώβρης μήνας και η μέρα θυμίζει  Άνοιξη.  Μια μέρα γεμάτη χρώματα.

Ποιος είπε ότι τα χρώματα είναι προνόμιο της Άνοιξης

Το βουνό σιωπηλό μας υποδέχεται με ένα δυνατό ηλιόλουστο  ήλιο  και ένα καταγάλανο ουρανό .


Η ανάβαση γίνεται εύκολη  λόγω της Ανοιξιάτικης ημέρας παρότι Φθινόπωρο , Οκτώβρης  μήνας ……..

Τα σπουργίτια και οι σπίνοι και τόσα άλλα πουλιά μας συντροφεύουν με το γλυκό τραγούδι τους. Η γυμνή βουνοκορφή μας καλεί να τη διαβούμε και να τη γνωρίσουμε. Μπροστά μας απλώνεται βραχώδης πλαγιά.

Η διαδρομή προς την κορυφή, βραχώδης και άγρια. Η χλόη  κιτρινισμένη και στέρεα, βήματα αργά αλλά σταθερά. Σκαρφαλώνουμε ακανόνιστα, κερδίζοντας συνεχώς ύψος.

 Ορειβατούμε διαδοχικά ο  ένας πίσω από τον άλλο, ο ρυθμός επιβραδύνεται, τα λόγια μας σχεδόν πνίγονται στη βουή του αέρα.  Ο άνεμος προσπαθεί επίμονα να ματαιώσει  κάθε μας κίνηση. Ο ρυθμός μας επιβραδύνεται απελπιστικά. Όμως εμείς απτόητοι συνεχίζουμε…σήμερα το βουνό μας αποζητά θυσίες.

Μετά από μιας ώρας κοπιαστικής ανάβασης πλησιάζουμε στην κορυφή.

Με επίπονες κινήσεις φτάνουμε επιτέλους στην κορυφή που βρίσκεται  σε σχετικό επίπεδο σημείο.

 Καθισμένοι τώρα στην κορυφή νοιώθουμε μια οικειότητα με το περιβάλλον.

Έχει υψόμετρο 1650 μέτρα.

Ονομάσθηκε Αγκάθι μάλλον επειδή είναι διάσπαρτο από γαϊδουράγκαθα την εποχή της άνοιξης.

Η πανοραμική  και απεριόριστη θέα και η ομορφιά της περιοχής που απλώνεται κάτω από τα πόδια μας, μας αποζημιώνει. Κάτω χαμηλά διάσπαρτα χωριά – αγροτόσπιτα. Το πιο κοντινό ο Πολύμυλος.

Χτισμένο στην πλαγιά της κορυφής Αγκάθι, το χωριό Πολύμυλος (πολλοί νερόμυλοι) ή Χατοβο. Γνωστό για τις πατάτες του, που έχουν τη φήμη της νοστιμότερης πατάτας της Μακεδονίας.

Κατά την Τουρκοκρατία εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Τούρκοι (κονιάροι). Το 1923 εγκαταστάθηκαν Πόντιοι κυρίως πρόσφυγες ( από την περιοχή της άνω Ματσούκας) αλλά και λίγοι Θράκες.

Λίγο χαμηλότερα η Εγνατία.

Η αρχαία Εγνατία οδός κατασκευάστηκε από τους Ρωμαίους το 2o π.Χ. αιώνα . Ήταν προέκταση της Αππίας οδού. Από το Δυρράχιο και την Αυλώνα (Αλβανία) διέσχιζε τη Μακεδονία, τη Θράκη και κατέληγε στα Κύψελα (εδάφη της Ευρωπαϊκής Τουρκίας), για να φθάσει στην Κωνσταντινούπολη.

 Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Απόστολος Παύλος ο Απόστολος των Εθνών, το 49 με 50 μ.Χ. Αποβιβάζεται στη Νεάπολη (Καβάλα) και πηγαίνει στους Φιλίππους όπου ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία στην Ευρώπη.

Λίγο πιο πέρα διαγράφεται η υγρή παρουσία του φράγματος του Αλιάκμονα.

Τριγύρω οι άλλες βουνοκορφές,  Τα Πιέρια, με τις κορυφές του, το   Άσκιο ή Σινιάτσικο και στο βάθος μακρύτερα ο μυθικός Όλυμπος.

Απολαμβάνουμε τον ήλιο για αρκετά λεπτά της ώρας , ανάσες

 καθαρού αέρα.

Επιστροφή……

Συμφιλιωμένοι με την καταγάλανη ατμόσφαιρα,  επιστρέφουμε. Κλεφτά κοιτάζουμε πίσω, την αυστηρή γύμνια της κορυφής Αγκάθι. Μένει οριστικά πίσω μας.



Τσιαμούρας Νικόλαος