Η επιστροφή των γενναίων Μακεδόνων Αγωνιστών στη Σκιάθο.Γράφει ο Μανώλης Βαλσαμίδης

Μετά τα Δερβενάκια, όπου η παρουσία των Μακεδόνων εκτιμήθηκε από τους Πελοποννησίους ως προσφορά γενναίων ανδρών στην υπόθεση της Πατρίδας, ο Καρατάσσος πρώτος αναχωρεί για τη Σκιάθο, με τη βοήθεια του Κανέλλου Δεληγιάννη, αφήνοντας πίσω του φήμη άξιου της Πατρίδας πολεμάρχου. Στα
απομνημονεύματά του ο Κανέλλος δεν ξεχνάει τον Καρτατάσσο. Τον ξεπροβόδισε, γράφει,  μέχρι τους Μύλους, ναύλωσε Υδραίικα πλοία για τη διαπεραίωσή του στη Σκιάθο και του έδωσε και 500 γρόσια εξ ιδίων. Μετά τον Καρατάσσο και ο Γάτσος ζητάει να πάει στη Σκιάθο. Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης, εντυπωσιασμένος από τη συνεισφορά στην υπόθεση του αγώνα του γενναίου Γάτσου, όχι μόνο ικανοποιεί το αίτημά του, αλλά φιλόφρονα και αυτός, σε ένδειξη τιμής προς τον Μακεδόνα οπλαρχηγό, τον συνοδεύει μέχρι τους Μύλους. Ο Φωτάκος γράφει σχετικά: "Οι Πελοποννήσιοι ευχαριστήθηκαν πολύ, διότι είδαν άνδρας έχοντας ζήλον και εθνισμόν μέγαν"*.
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του, εξηγώντας τη συμπεριφορά του, σημειώνει: "Επειδή δε ο Γάτσος ηθέλησε δια να εμβαρκαρισθή δια των Μύλων να υπάγη εις την νήσον της Ευβοίας, όπου εκεί ήτον ο Γερο-Καρατάσσος και λοιποί συμπατριώται του, είπεν την απόφασίν του προς τον Γενναίον. Ο Γενναίος εχρεώστει εις αυτόν να κάμη φιλοξενίαν καθώς και κάθε άλλος Έλλην, διότι αυτός και ο Γερο-Καρατάσσος έχασαν αυθορμήτως την κατάστασίν των, την φαμιλίαν των και λοιπά δια την Ελλάδα. Κινήσας ο Γενναίος μετά του Γάτσου υπήγεν εις τους Μύλους του Ναυπλίου" **.
Το 1822 ήταν ένας χρόνος αδιαλείπτου, εξουθενωτικού αγώνα για τους Μακεδόνες αγωνιστές. Πλούσιος, αν και επώδυνος ο απολογισμός. Τα γεγονότα του χρόνου: Επανάσταση Ολύμπου, Νάουσας, πολιορκία, έξοδος, καταστροφή της πόλης Νάουσας, περιφορά στα βουνά, ανασύνταξη, κάθοδος/πορεία προς Νότο, σύμπραξη με Καραϊσκάκη και Ράγγο προς εκκαθάριση της περιοχής των Αγράφων από τουρκικά αποσπάσματα, κάθοδος προς Μεσολόγγι, συμμετοχή υπό τον Μαυροκορδάτο στην εκστρατεία της Δυτικής Ελλάδας, Κομπότι, Πλάκα, Πέτα, 10ήμερη πορεία προς Πελοπόννησο, συμμετοχή στις μάχες των Δερβενακίων (του Καρατάσσου με τον Κανέλλο Δελληγιάννη και του Γάτσου με τον Γενναίο Κολοκοτρώνη), αγώνες στην Κορινθία και Ναύπλιο κατά των τουρκικών φρουρών, μετάβαση στην Τριπολιτσά, συναντήσεις/σχεδιασμοί με την Πελοποννησιακή Γερουσία.
Η άφιξη στη Σκιάθο των αγωνιστών του Καρατάσσου και του Γάτσου, μετά τον πολύμηνο χωρισμό από τις οικογένειες και τους συντοπίτες τους, πρόσφυγες, ήταν ιδιαίτερα συγκινητική. Δάκρυα χαράς για τους ζωντανούς, λύπης και πένθους για τους απόντες, γι αυτούς που έπεσαν για την Πατρίδα. Ξεχωριστές στιγμές και οι συναντήσεις με πρόσωπα προσφιλή ή γνωστά που κατάφεραν με μύριους κινδύνους να φτάσουν στη Σκιάθο, στην πρόχειρη Ναουσαίικη εγκατάσταση. Ερωτήσεις βροχή, για το τι απέγιναν χαμένοι στη θύελλα του πολέμου συγγενείς. Θρήνος και κλαυθμός πολύς. "Μας πάτησαν, μας χάλασαν". Μεγάλος ο καημός! Ωστόσο, οι απροσδόκητες αυτές αφίξεις και οι πληροφορίες που δίδονταν ότι υπάρχουν και άλλοι εν ζωή, περιπλανώμενοι ή εντοπισμένοι σε διάφορα μέρη σκλάβοι, αναπτέρωναν την άσβεστη ελπίδα των αγωνιστών ότι κάποτε, ίσως, θα συναντήσουν και αυτοί τους δικούς τους ανθρώπους.
Στην κυβέρνηση την περίοδο αυτή επανέρχεται η ανάγκη σχεδιασμού για το επόμενο έτος, το 1823. Να κινηθούν τα ελληνικά στρατεύματα για την παρεμπόδιση της βέβαιης καθόδου των Τούρκων προς την Πελοπόννησο. Κάποιοι στην κυβέρνηση μιλούν για κίνηση προς τη Μακεδονία, ξεκινώντας από τα στρατόπεδα της Ανατολικής Ελλάδας, Στερεάς και Πελοποννήσου. Ο Καρατάσσος έγκαιρα σε μακροσκελή επιστολή του προς την κυβέρνηση αναφέρεται στα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ο καιρός περνάει και η κυβέρνηση, απούσα, περί άλλα τυρβάζει. Στην περιοχή της Μαγνησίας συμβαίνουν πολλά. Κάποτε, με ημερομηνία 19 Ιουνίου 1823 στέλνεται έγγραφο της κυβέρνησης "προς τους γενναιοτάτους καπεταναίους και γενναίους Ολυμπίους στρατιώτες".
Στα κύρια σημεία του το έγγραφο, συνταγμένο σε ύφος πολιτικάντικο και πομπώδες, γνωστοποιεί στους αποδέκτες τα παρακάτω: 1) Η υπέρτατη διοίκηση αφού έβαλε τάξη στα εσωτερικά πράγματα στρέφεται προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων σε όλη την ελληνική επικράτεια. 2) Είδε με ανεκδιήγητο πόνο της ψυχής της ότι ο Όλυμπος, η κατοικία των ανδρειοτάτων στρατευμάτων καταπατείται σήμερα από τους βαρβάρους τυράννους. 3) Όσοι θέλησαν να αγωνιστούν στον ιερό υπέρ πίστεως και πατρίδος αγώνα, καταστράφηκαν ολοσχερώς, έχασαν την περιουσία τους, σκλαβώθηκαν τα τέκνα και οι γυναίκες τους και περιφέρονται από τόπο σε τόπο χωρίς κανένα καταφύγιο. 4) Η κυβέρνηση "ησθάνθη" μεγάλη θλίψη "δι' όλα αυτά τα συμβεβηκότα, και απεφάσισε να μεταχειρισθή όσους τρόπους ημπορέσει δια να ελευθερώση τον Όλυμπον". 5) Απαιτείται ομόνοια. 6) Υπάρχει ανάγκη εξοπλισμού. 7) Ορίζεται πολιτικός σύμβουλος και οδηγός ο εξοχότατος μινίστρος του πολέμου, άνδρας άξιος και ικανός, ο Χριστόφορος Περραιβός ***.
Στα κατά την Μαγνησία γεγονότα θα επιμείνουμε. Μας ενδιαφέρουν.

* Φωτάκος Χρυσανθόπουλος, Βίοι Πελοποννησίων ανδρών.. των αγωνισαμένων τον αγώνα της Επαναστάσεως, Αθήναι 1888, σελ. 193.
** Παπαλαζάρου Ιωάννης, Αγγελής Γάτσος, Έδεσσα 2012 σελ. 100, Γενναίος Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα, εκδόσεις "Βιβλιοθήκη, Αθήναι 1955, σελ. 79.
*** Χριστόφορος Περραιβός, Απομνημονεύματα Πολεμικά, εκδόσεις "Βιβλιοθήκη", Αθηναι 1956, σελ. 147-148.