Οι σωματοφύλακες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Γράφει ο Μανώλης Βαλσαμίδης

Το ερέθισμα για το σημείωμά μου αυτό οφείλεται στην πληροφόρηση που είχα για δημοσίευση άρθρου σχετικού από τα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ από τη Ναουσαία Δήμητρα Σταμένου, παλαιά συνεργάτη, κάτοικο Αθηνών σήμερα.

Το δημοσίευμα (http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2014/07/peukestas-leonnatos-abreas-swmatofylakes-megalou-aleksandrou.html) αναφέρεται με ελεύθερη αφήγηση στο ανέβασμα στα τείχη και το πέρασμα του Μ Αλεξάνδρου, πρώτου, στην ακρόπολη των Μαλλών και στα όσα ακολούθησαν. Το εγχείρημα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν αναγκαίο για να νικήσουν την αθυμία από την κόπωση του πολέμου οι στρατιώτες του και να τελειώσουν μια και καλή με τους σκληροτράχηλους Μαλλούς. Ήταν όμως πολύ επικίνδυνο για τον ίδιο.
Αυτός ήταν ο Αλέξανδρος, διορατικός, παράτολμος, αποτελεσματικός. Οι μόνοι που τον
ακολούθησαν και βρέθηκαν δίπλα του, ήταν πράγματι οι: Πευκέστας, Λεοννάτος και Αβρέας. Όταν κατόρθωσαν και άλλοι να ανεβούν, ο Αβρέας ήταν νεκρός, και οι Πευκέστας και Λεοννάτος αιμόφυρτοι αγωνίζονταν να καλύψουν τον λιπόθυμο από τα τραύματά του Αλέξανδρο. Να προσθέσω ότι το αξίωμα του σωματοφύλακα ήταν εξαιρετικά τιμητικό, στηρίζονταν στην προσωπική φιλία με τον Αλέξανδρο, που για κάποιους είχε ξεκινήσει από τα παιδικά χρόνια και δυνάμωσε με τη φοίτηση και συμμαθητεία στη σχολή του σοφού δασκάλου Αριστοτέλους, στο Νυμφαίο της Μίεζας.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι πολλοί αξιώθηκαν της τιμής του Σωματοφύλακα. Αυτήν την περίοδο "πρώτος τη τάξει" και πρώτος σε τιμή ήταν ο Πευκέστας ο Μιεζεύς. Γι' αυτόν, τον πολέμαρχο - φιλόσοφο, που είναι και συντοπίτης, θα επανέλθω, θα πούμε πολλά ενδιαφέροντα.
Έχω στη διάθεσή μου, να είναι καλά ο παλαιός μου μαθητής κ. Λάζαρος Τέμμας, το βιβλίο του ομότιμου καθηγητή, διδάκτορος ιστορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Δημήτρη Ι. Τσιμπουκίδη, για τους συμπολεμιστές του Μ. Αλεξάνδρου, έκδοση ΚΑΛΕΝΤΗ και βεβαίως έχουμε στα Λευκάδια τον τάφο της κρίσεως, που ανέσκαψε ο καθηγητής αρχαιολόγος Φώτης Πέτσας, τάφος που, το κατ' εμέ, και με ευχαρίστηση παρακολουθώ ότι ακολουθούν και άλλοι πλέον επαΐοντες, είναι ο τάφος του Πευκέστα. Για περισσότερα, έχουμε και το βιβλίο μου "ΜΙΕΖΑ", που κυκλοφορεί σε πέντε γλώσσες. Στόχος μου, να προβληθούν τα μνημεία της αρχαίας Μακεδονίας και η ιστορία της να γίνει κτήμα των περισσοτέρων από εμάς.