Συνέντευξη στο «Νέο Βήμα» του κ. Θανάση Μυλωνά παραχώρησε ο πρόεδρος του ΑΣΝ κ. Κώστας Ταμπακιάρης. Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τα όσα λέει ο ίδιος, ο οποίος ηγείται ενός συνεταιρισμού προτύπου για όλη τη χώρα. Αξίζει τον κόπο να τη διαβάσετε.
Το θερμόμετρο αγγίζει τους 41 βαθμούς κελσίου, η ζέστη ανυπόφορη, όμως κανείς στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Νάουσας δεν φαίνεται να πτοείται. Στη μπάρα οι αγρότες φέρνουν διαρκώς προϊόντα, οι παραλήπτες σε συνεργασία με τους γεωπόνους τα ελέγχουν όλα σχολαστικά. Τίποτα δεν
παραλαμβάνεται αν πρώτα δεν ελεγχθεί. Είναι κάτι που το ξέρουν καλά και τα μέλη του συνεταιρισμού, οι οποίοι φροντίζουν προτού ξεκινήσουν από το χωράφι, να έχουν εξασφαλίσει την ποιότητα του προϊόντος τους. Στο εσωτερικό γίνεται η επεξεργασία, ροδακίνων, κερασιών, δαμάσκηνων, μήλων (αργότερα ακτινιδίων κ.α). Οι έλεγχοι και εδώ αυστηροί, οι κανόνες υγιεινής τηρούνται απαρέγκλιτα. Το προϊόν που θα φορτωθεί για εξαγωγή πρέπει να είναι αψεγάδιαστο. Στα γραφεία, η κατάσταση μπορεί να είναι καλύτερη από άποψη ζέστης, η θερμοκρασία όμως εξακολουθεί να είναι στα ύψη με τους ανθρώπους του συνεταιρισμού που ασχολούνται με την εμπορία και τη διακίνηση να δουλεύουν σε πυρετώδεις ρυθμούς. Φορτία, προορισμοί, συνεργάτες, τιμές, όλα είναι ένα ρίσκο που ξέρουν πολύ καλά στον Α.Σ.Ν. Το να κάνεις εμπόριο φρούτων στην εποχή μας δεν είναι ότι πιο εύκολο. Η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό έχει πληγεί, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, η βοήθεια της πολιτείας μηδαμινή, η κρίση έχει επηρεάσει όλο το σύστημα. Ευτυχώς που υπάρχει η μεγάλη αγορά της Ρωσίας και της Ουκρανίας όπου εξάγεται σχεδόν το σύνολο της παραγωγής. Και εκεί όμως τα πράγματα στένεψαν. Η κατάσταση δεν είναι όπως πριν. Οι Ρώσοι έγιναν περισσότερο απαιτητικοί, ψάχνονται περισσότερο, ζητούν το καλύτερο. Τα τηλέφωνα χτυπούν ασταμάτητα, τα φαξ παίρνουν φωτιά, οι συμφωνίες πρέπει να κλειστούν, οι τιμές να εξασφαλιστούν έτσι ώστε να ανταμείψουν τον κόπο των παραγωγών. Η Δ/ντρια πωλήσεων του συνεταιρισμού κ. Αθανασούλα Σερδάρη, παρά τον αυξημένο όγκο εργασίας της, μας υποδέχεται στο γραφείο της, σε λίγο έρχεται και ο Πρόεδρος κ. Κων/νος Ταμπακιάρης. Με τον αέρα του ανθρώπου που ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά του, απάντησε με ευγένεια σε όλα τα ερωτήματά μας.Κ. Ταμπακιάρη πόσο δύσκολο είναι το έργο του συνεταιρισμού; Οι περισσότεροι από εμάς βλέπουμε απλά το αποτέλεσμα αλλά όχι τι προηγείται για να φτάσουμε σε αυτό.
Απ.: «Το έργο των συνεταιρισμών είναι πολύπλοκο, καθώς έχουν να κάνουν με αγρότες – μέλη και τη διαχείριση της παραγωγής τους, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο καθώς δεν μπορούν να επιλέξουν την ποιοτική παραγωγή, αλλά είναι υποχρεωμένοι να δέχονται το σύνολό της. Ο συνεταιρισμός μας που ασχολείται με νωπά προϊόντα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα 3-4 μηνών δέχεται το σύνολο της παραγωγής και πρέπει μέσα σε αυτό το λίγο χρόνο να διακινήσει το προϊόν στις αγορές. Μια ακόμη δυσκολία είναι η φύση του νωπού προϊόντος το οποίο έχει μεν πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα, είναι ένα προϊόν το οποίο επηρεάζεται άμεσα από τις καιρικές συνθήκες, τις αρρώστιες κτλ, κάτι που το κάνει ευαίσθητο και απαιτεί μεγάλη προσοχή στη διακίνησή του. Χρειάζεται μεγάλη οργάνωση έτσι ώστε ο συνεταιρισμός να μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο της παραγωγής, σε μικρό χρονικό διάστημα».
Πως πήγε η φετινή σαιζόν; Βλέπουμε ότι οι τιμές στα ροδάκινα κυμαίνονται στα περυσινά επίπεδα;
Απ.: «Είναι αλήθεια ότι το ξεκίνημα της σαιζόν δεν ήταν πολύ καλό για το ροδάκινο, στα υπέρ-πρώιμα οι τιμές ήταν λίγο κάτω από τις περυσινές, στη συνέχεια όμως άρχισε να υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση από την αγορά και οι τιμές ανέβηκαν κάπως. Σε αυτό συνέβαλαν και οι ζημιές που είχαν οι Ισπανοί στις καλλιέργειές τους, εμείς το εκμεταλλευτήκαμε με αποτέλεσμα στα πρώιμα οι τιμές να είναι λίγο καλύτερες από το 2011. Στη συνέχεια υπήρχε μια σταθερή πορεία στις τιμές σε όλες τις αγορές και πιστεύω ότι μέχρι σήμερα είμαστε σε πολύ καλά επίπεδα. Μέχρι φυσικά το τέλος του καλοκαιριού στις 10 Σεπτέμβρη κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει. Το νωπό είναι χρηματιστηριακό προϊόν, μπορεί τη μια μέρα η τιμή να είναι καλή και την άλλη να πέσει γιατί έπεσαν μεγάλες ποσότητες στην αγορά».
Σε ποιες αγορές κινείται ο Αγροτικός Συνεταιρισμός;
Απ.: «Τα τελευταία 15 χρόνια, που βρίσκομαι στο τιμόνι στο συνεταιρισμού έχουμε συνεργαστεί με όλες τις αγορές της Ευρώπης και ανατολική και δυτική, Γερμανία, Ολλανδία, Αγγλία, κ.α. Έχουμε επίσης στείλει προϊόντα σε Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Ισραήλ. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι αγορές της δυτικής Ευρώπης έχουν παρουσιάσει μια φοβερή κάμψη τιμών και ζήτησης σε σχέση με την ανατολική γι’ αυτό και εμείς έχουν στραφεί πλέον σε αυτές τις χώρες. Δεν είναι μόνο η Ρωσία και η Ουκρανία, είναι η Γεωργία, η Λευκορωσία, η Σιβηρία, Μολδαβία. Επίσης είναι η Πολωνία, η Ρουμανία, αν και οι τελευταίες είναι λίγο πιο υποβαθμισμένες σε σχέση με τις άλλες. Στην κορυφή των τιμών είναι η Ρωσία και η Ουκρανία που σηκώνουν τις μεγαλύτερες ποσότητες, όχι μόνο από εμάς αλλά και των Ισπανών και των Ιταλών και των Τούρκων».
Είναι αλήθεια ότι αυτές οι αγορές έχουν γίνει πιο απαιτητικές σε σχέση με προηγούμενα χρόνια;
Απ.: «Όταν ένα προϊόν μπαίνει για πρώτη φορά σε μια αγορά όπως είναι φυσικό δεν είναι γνωστό, όσο όμως περνά ο καιρός, ο κόσμος το μαθαίνει και αρχίζει να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις. Ένα γεγονός που έπαιξε ρόλο σε αυτό, ήταν ότι οι Ρώσοι τα προηγούμενα χρόνια έπαιρναν ροδάκινα όχι υψηλής ποιότητας από την Αγγλία και την Ολλανδία οπότε δεν μπορούσαν να φανταστούν πόσο καλύτερο προϊόν έχει η Ελλάδα, τώρα όμως το βλέπουν και ζητούν όλο και καλύτερη ποιότητα. Ένα παράδειγμα είναι το θέμα των υπολειμμάτων στα φάρμακα, έχοντας θέσει πλέον αυστηρές προδιαγραφές. Για αυτό και εμείς κάνουμε ελέγχους σε συνεργασία με πιστοποιημένα εργαστήρια και κάθε φορτίο που φεύγει συνοδεύεται με ανάλυση υπολλειματικότητας».
Τελικά ξεπεράσατε και το σκόπελο με το πρόβλημα στις άδειες διέλευσης. Δεν πρέπει να δοθεί μια οριστική λύση σε αυτό;
Απ.: «Το θέμα αυτό είναι μια μεγάλη πληγή για όλες τις ελληνικές εξαγωγές. Εμάς φυσικά μας επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό, και ο λόγος είναι ότι έχουμε μεγάλο όγκο εξαγωγών, τολμώ να πω ότι είμαστε ο πρώτος συνεταιρισμός σε εξαγωγές ειδικά στο Ροδάκινο σε όλη την Ελλάδα. Αν για κάποιους είναι ένα πρόβλημα για εμάς είναι τεράστιο. Κάθε χρόνο προσπαθούν να δώσουν κάποιες λύσεις, και αυτές την τελευταία ώρα. Υπήρξαν χρονιές που από τις καθυστερήσεις στην έκδοση αδειών υπήρχε αντίκτυπος, αποθηκευόταν τα προϊόντα με συνέπεια να πέφτουν οι τιμές και να χάνουν οι παραγωγοί. Φέτος ευτυχώς λύθηκε νωρίς το ζήτημα και μάλιστα από την Κυβέρνηση Παπαδήμου. Δεν μπορεί αυτή η κατάσταση να συνεχίζεται κάθε χρόνο και εμείς να προσπαθούμε να πείσουμε τον εκάστοτε υπουργό. Στο σημείο αυτό θέλω να αναφερθώ στη μεγάλη βοήθεια που έχουμε από τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Καραπαναγιωτίδη, ο οποίος χρόνια τώρα είναι δίπλα μας και παλεύει μαζί μας».
Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια σκοπιμότητα από πλευράς της πολιτείας στο συγκεκριμένο θέμα;
Απ.: «Η κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες. Σκέφτονται το πολιτικό κόστος απέναντι στους έλληνες φορτηγατζήδες. Ενώ τους έχουμε αποδείξει με στοιχεία ότι τα ελληνικά φορτηγά δεν μπορούν να καλύψουν το σύνολο των ελληνικών εξαγωγών, παρόλα αυτά δυσκολεύονται να εκδώσουν άδειες, γιατί η πίεση που τους ασκούν οι ιδιοκτήτες φορτηγών είναι μεγάλη».
Η ύφεση στη χώρα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Πως μπορεί ο συνεταιρισμός να λειτουργεί σε ένα τόσο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον;
Απ.: «Η αλήθεια είναι ότι η οικονομική κρίση έχει αγγίξει όλους τους έλληνες πολίτες Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα για την παραγωγή που διαχειριζόμαστε εμείς δεν φάνηκε ότι η οικονομική κρίση μας αγγίζει καθώς το 90% των προϊόντων μας φεύγει στο εξωτερικό. Το πρόβλημα φάνηκε και μάλιστα έντονα στο 10% των προϊόντων που κατευθύνεται στην εσωτερική αγορά. Η κατανάλωση μειώθηκε έως και 50% σε σχέση με πέρυσι. Μέχρι πριν δυο χρόνια η ελληνική αγορά ήταν μια δυνατή και απαιτητική αγορά, ο έλληνας πλήρωνε το ποιοτικό προϊόν ακόμα και παραπάνω από αυτό που πλήρωνε η Ρωσία. Αναμφίβολα αυτή η κατάσταση αποτελεί πλήγμα για τον συνεταιρισμό και φυσικά για τον παραγωγό».
Ακούμε διαρκώς εξαγγελίες για στήριξη του πρωτογενούς τομέα, χωρίς όμως ουσιαστικά να βλέπουμε κάτι χειροπιαστό. Ποια η βοήθεια της πολιτείας στο έργο σας;
Απ.: «Θα είμαι σκληρός. Είμαι 15 χρόνια πρόεδρος. Η πολιτεία στους συνεταιρισμούς που ασχολούνται με το νωπό προϊόν και γενικά με τις εξαγωγές είναι απούσα. Μέχρι και τα πιο απλά πράγματα που θα μπορούσαν να τα λύσουν μέσα σε 1-2 μέρες για την καλύτερη διεκπεραίωση των εξαγωγών, αυτοί τα τραβούν μέχρι και 1,5 μήνα, με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν το έργο μας. Δεν θέλουμε καμιά στήριξη από το κράτος. Απλά κάποια πράγματα γραφειοκρατικά πρέπει να λύνονται άμεσα. Το νωπό προϊόν δεν μπορεί να περιμένει πότε θα θελήσουν αυτοί να κάνουν τη δουλειά τους».
Ο δήμος τι ρόλο μπορεί να παίξει κατά τη γνώμη σας;
Απ.: «Ο Δήμος θα μπορούσε να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο. Η οικονομία της περιοχής μας βασίζεται στην αγροτική παραγωγή. Η σύμπνοια και η συμπαράσταση του δήμου απέναντι στις οργανώσεις που διαχειρίζονται αυτήν την παραγωγή είναι απαραίτητη. Ο δήμος πρέπει να είναι δίπλα, να συνομιλεί, να συνεργάζεται με τους συνεταιρισμούς και γιατί όχι να κάνουν από κοινού πρωτοπόρα βήματα για την Ελλάδα. Μπορούμε να δούμε πρότυπα λειτουργίας και συνεργασίας μεταξύ δήμων και συνεταιρισμών από την Ισπανία και την Ιταλία, να τα μιμηθούμε και να τα εφαρμόσουμε και στην περιοχή μας. Ένα σημαντικό έργο που θα μπορούσε να γίνει σε συνεργασία των συνεταιρισμών με το δήμο θα ήταν η αξιοποίηση του Ινστιτούτου Φυλλοβόλων Δέντρων. Το Ι.Φ.Δ πρέπει να περάσει στα χέρια του δήμου, και σε συνεργασία με τους 4 συνεταιρισμούς να εξοπλιστεί, να επανδρωθεί και να λειτουργήσει για το λόγο για τον οποίο ιδρύθηκε. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα Ινστιτούτο όπου θα παρέχει γνώσεις στον παραγωγό της περιοχής μας. Η γνώση και η ενημέρωση είναι ένα στοιχείο απαραίτητο που όμως δυστυχώς δεν έχουμε στην Ελλάδα. Ότι γνώση υπάρχει προέρχεται από βιβλιογραφία και από επισκέψεις που γίνονται στην Ισπανία και Ιταλία. Οι έλληνες αγρότες είναι ήρωες γιατί καταφέρνουν να παράγουν ένα ανταγωνιστικό προϊόν σε σχέση με τους Ισπανούς και τους Ιταλούς χωρίς να έχουν όλα τα βοηθήματα που έχουν οι συνάδελφοί τους. Νομίζω ότι εδώ στη Νάουσα που πάντα ήμασταν πρωτοπόροι σε κάποια πράγματα πρέπει επιτέλους να γίνει αυτή η προσπάθεια αξιοποίησης του Ι.Φ.Δ. Η περιοχή μας είναι υψηλής παραγωγικότητας σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα και πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να την κρατήσουμε έτσι. Ένα επίσης πολύ σημαντικό ζήτημα με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί ο δήμος είναι στο επίπεδο της δημιουργίας υποδομών αναφορικά με το νερό. Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα επόμενα χρόνια ίσως να υπάρξει πρόβλημα με την ποσότητα του νερού. Το νερό είναι το βασικό συστατικό για την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων στην περιοχή μας. Αν μειωθεί θα έχουμε πρόβλημα στην παραγωγή μας, στην ποιότητα των προϊόντων μας και άρα θα πληγεί η οικονομία μας. Ο Δήμος πρέπει να φροντίσει για την ορθότερη διαχείριση των υδάτινων πόρων και για τη δημιουργία φραγμάτων, αποταμιευτήρων κτλ. Πρέπει να διασφαλίσουμε τη συνέχεια της παραγωγής μας».
Η επιστροφή στην καλλιέργειας της γης μπορεί να είναι μια λύση στην αντιμετώπιση της ανεργίας; Εσείς, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις δυσκολίες, θα προτρέπατε σε ένα νέο ή έναν άνεργο της περιοχής να ασχοληθεί με τη γεωργία;
Απ.: «Η αγροτική δουλειά είναι πολύ δύσκολη και επώδυνη. Οι αγρότες δουλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες και μάλιστα πολλές ώρες την ημέρα. Για να κάνει κάποιος αυτή τη δουλειά, για να πετύχει και να μπορεί από αυτήν να συντηρηθεί ο ίδιος και η οικογένειά του, πρέπει να έχει μεράκι και να την αγαπάει. Δεν είναι δουλειά που την κάνεις από υποχρέωση γιατί δεν έχεις με τι άλλο να ασχοληθείς. Αν το δεις έτσι στην πρώτη δυσκολία θα τα παρατήσεις. Εγώ παροτρύνω τους νέους να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή, γιατί σε αυτά τα χρόνια είναι η μόνη δουλειά από την οποία μπορούν να συντηρηθούν, αρκεί να έχουν τη διάθεση να στριμώξουν τον εαυτό τους και να αφήσουν το «χαλαρά» της καφετέριας».
Τι γνώμη έχετε για τον «καλλικράτη» στους συνεταιρισμούς; Δεν θα ήταν προτιμότερο για όλους να υπάρχει στην περιοχή μας ένας ενιαίος και δυνατός συνεταιρισμός;
Απ.: «Είναι δύσκολο να γίνει και αυτό οφείλεται στη φύση του νωπού προϊόντος, το οποίο όπως έχουν προαναφέρει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να το παραλάβεις και να το διαχειριστείς κατάλληλα. Ο χρόνος διαχείρισης είναι μικρός και οι ποσότητες τεράστιες. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί μια μόνο οργάνωση να διαχειριστεί αυτές τις μεγάλες ποσότητες μέσα στα σύντομα χρονικά περιθώρια. Καταρχήν χρειάζονται τεράστιες ψυκτικές εγκαταστάσεις, ακόμα και εμείς που έχουμε τις μεγαλύτερες σε όλη την Ελλάδα, μαζί με τη ΓΕΣΠΟΠ Σκύδρας (πρώην κρατικά ψυγεία) και κάποιες φορές που η αγορά ζορίζεται τα ψυγεία μας γεμίζουν. Φανταστείτε τώρα η παραγωγή ολόκληρου του «καλλικρατικού» δήμου να τη διαχειρίζεται ένας μόνο φορέας. Είναι αδύνατο. Αυτό που όμως μπορεί να γίνει είναι η συνεργασία των οργανωμένων συνεταιρισμών της περιοχής έτσι ώστε να μπορούμε να λειτουργήσουμε για το μεγαλύτερο όφελος των παραγωγών – μελών μας, όπως για παράδειγμα να έχουμε συνεννόηση στο θέμα των αγορών που άλλωστε είναι κοινές για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στις πωλήσεις».
Πολλοί ανησυχούν ότι η πώληση της ΑΤΕ στην τράπεζα Πειραιώς θα επηρεάσει τον αγροτικό κλάδο. Ο συνεταιρισμός έχει να φοβάται κάτι από αυτήν την εξαγορά;
Απ.: «Δεν ξέρουμε ακόμα τι θα γίνει σε σχέση με κάποια θέματα όπως είναι τα δάνεια και οι υποθήκες σπιτιών και χωραφιών των αγροτών. Θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα για τον αγροτικό κόσμο το κλείσιμο της Αγροτικής Τράπεζας η οποία εδώ και τόσα χρόνια αποτέλεσε σημαντικό στήριγμα για τον αγροτικό κόσμο. Εάν η Πειραιώς δεν παίξει έναν αντίστοιχο ρόλο τότε ο αγροτικός κόσμος θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Εμείς ως συνεταιρισμός δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Ο δικός μας συνεταιρισμός είναι αυτοδύναμος, αυτοκέφαλος, δεν χρωστάμε ούτε ένα ευρώ εδώ και 12 χρόνια και αν θέλουμε να κάνουμε κάτι, επειδή είναι απελευθερωμένα όλα τα περιουσιακά μας στοιχεία, μπορούμε να συνεργαστούμε με οποιαδήποτε τράπεζα».
Πιο το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αγρότες της περιοχής μας για το μέλλον;
Απ.: «Θα ήθελα να τους πω να είναι αισιόδοξοι, ότι παρά την κρίση που μαστίζει τη χώρα, όσο και να μας αγγίξει, πιστεύω ότι θα είμαστε σε καλύτερη μοίρα από όλον αυτόν τον κόσμο που τον τελευταίο καιρό βάλλεται από τα μέτρα που εφαρμόζονται. Οι παραγωγοί το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να συνεχίσουν να καλλιεργούν με τον ίδιο ζήλο, να παράγουν ποιοτικά προϊόντα και οι συνεταιρισμοί από την πλευρά τους θα ανταποκριθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο έτσι ώστε να στηρίξουν σε αυτές τις δύσκολες ημέρες το εισόδημά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου