Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Πρώην περιφερειακή αγοράς Κουλούρας. Λεονταρισμοί, μαξιμαλισμοί και αφορισμοί. Ή: την κοντή την τσούρα την φταίνε οι τρίχες!


Όλοι έχουν ευθύνες για τη μη αξιοποίηση των εγκαταστάσεων της πρώην περιφερειακής αγοράς Κουλούρας. Ωστόσο, κάποτε οφείλουμε να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, χωρίς να αφορίζουμε τους πάντες. Ήμουν παρών σε όλες σχεδόν τις συνεδριάσεις του δ.σ. της ‘Αμάλθειας Α.Ε.’, της εταιρείας που συστάθηκε αμέσως μετά την παραχώρηση της διαχείρισης των οικοπέδων της περιφερειακής αγοράς στην πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Ήταν το 2005...
Νομάρχης ο Γιάννης Σπάρτσης. Ακολουθεί διεθνής διαγωνισμός, με δημοσίευση σε ελληνικές και ευρωπαϊκές εφημερίδες, όπου περιγράφεται το οικόπεδο και οι προοπτικές του. Μηδενικό αποτέλεσμα. Ο διαγωνισμός επαναλαμβάνεται, σε συνδυασμό με διά ζώσης προτροπές σε εγχώριους επενδυτές. Έρχονται δυο-τρεις. Ο ένας θέλει να κάνει συσκευαστήριο φρούτων και απορρίπτεται. Ο άλλος θέλει να κάνει μονάδα παραγωγής ενέργειας από ενεργειακά φυτά. Πρόταση καινοτόμα, πλήρης, με προοπτική. Προέρχεται από τον Ημαθιώτη Βασίλη Χαλκίδης, της Ευρωφάρμ. Αναγνωρισμένου κύρους και εμπειρίας στον αγροτικό χώρο. Ο ωφέλιμος χώρος που θα καταλάμβανε η δραστηριότητα Χαλκίδη; Ούτε το 1/20 της συνολικής έκτασης της ‘Αμάλθειας’. Κράχτης, συμφώνησαν άπαντες. Κοντά σ’ αυτόν θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Διάχυτη η αισιοδοξία όλων…
Αρχίζει ο διάλογος με τον Βασίλη Χαλκίδη για τις λεπτομέρειες της διαφαινόμενης συνεργασίας. Η δουλειά ‘κολλάει’ προσωρινά από μέλη του δ.σ. στο ποσοστό που θα αποδίδει ο μισθωτής στην ‘Αμάλθεια’! Παράλληλα, γίνονται έγγραφα και επαφές με την ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας (κυβέρνηση Ν.Δ.) για να αλλάξει το νομικό καθεστώς της περιφερειακής αγοράς. Με απόφαση του 1997 επιτρέπονται δραστηριότητες μόνο για εξαγωγικό και διαμετακομιστικό κέντρο νωπών και μεταποιημένων αγροτικών προϊόντων και έκθεση γεωργικών προϊόντων για τη Βαλκανική, την Παρευξείνια Ζώνη και άλλες αγορές. Ως έχει το πράγμα, δεν επιτρέπεται ούτε η δραστηριότητα Χαλκίδη, ούτε τα υπόλοιπα που σχεδιάζει η ‘Αμάλθεια’ για μεταφορά του τελωνείου, υποκαταστήματα τραπεζών, ξενοδοχεία, καφέ κ.α. Το υπουργείο είναι θετικό στο αίτημα, αλλά απόφαση δεν παίρνει ποτέ…
Φτάνουμε έτσι στο καλοκαίρι του 2006. Έρχονται εκλογές. Ο νομάρχης Σπάρτσης δεν βάζει υποψηφιότητα για νομάρχης και δηλώνει ότι λόγω της αλλαγής ηγεσίας ‘παγώνει’ το θέμα για να το εξετάσει η νέα ηγεσία της νομαρχίας. Όπως και γίνεται. Η νέα ηγεσία Καραπαναγιωτίδη αναλαμβάνει. Ξεκινά νέες επαφές με επενδυτές (ο Β. Χαλκίδης δεν επανέρχεται), τους οποίους εφοδιάζει με βίντεο που τραβήχτηκε από αέρος για να δουν το οικόπεδο-‘φιλέτο’ δίπλα στην Εγνατία Οδό. Πράγματι, εμφανίζονται αρκετοί ενδιαφερόμενοι, κάποιοι με σοβαρές και ελκυστικές προτάσεις. Το θέμα συζητιέται στο νομαρχιακό συμβούλιο, αλλά αυτή που θα αποφασίσει είναι η ‘Αμάλθεια Α.Ε.’. Ωστόσο, ερχόμαστε στα ίδια: τίποτε δεν μπορεί να αποφασιστεί αν δεν αλλάξει το νομικό καθεστώς. Ούτε τελωνεία, ούτε τράπεζες, ούτε άλλες εμπορικές ή βιοτεχνικές χρήσεις. Νέα έγγραφα και νέες παραστάσεις, αυτή τη φορά στις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ. Καμία απάντηση, καμία αλλαγή…
Έτσι, φτάσαμε μέχρι το σήμερα. 2011. Παρά τις προσπάθειες, σε καμία αλλαγή χρήσης γης δεν προχώρησε το υπουργείο Γεωργίας, παρά τις διαβεβαιώσεις όλων των υπουργών. Εδώ και πέντε χρόνια. Χρόνος πολύς ίσως για έναν ιδιώτη, χρόνος βραχύς για το ελληνικό δημόσιο και τις κυβερνήσεις της καρπαζιάς…
Οι λαλίστατοι παράγοντες που έχουν λύσεις για όλα, αυτό το ανύπαρκτο κράτος είναι το πρώτο που οφείλουν να ξεπεράσουν. Το κράτος βαρίδι σε κάθε επενδυτική προσπάθεια ιδιωτών. Αλλάξτε τη χρήση γης, και προχωρήστε μετά στις εξαγγελίες. Αλλιώς, ακόμη πέντε χρόνια αραχνών στην Κουλούρα μάς περιμένουν.
Κώστας Παναγιωτίδης


1 σχόλιο:

  1. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το άρθρο του Κώστα. Πραγματικά οι λαλίστατοι παράγοντες διαθέτουν λύση για όλους και για όλα, χωρίς φυσικά να ασχολούνται με την ουσία του προβλήματος.Και η ουσία είναι η αλλαγή χρήσης. Τα υπόλοιπα γίνονται για λόγους κομματικού πατριωτισμού ( γνωστοί είμαστε όλοι στην Ημαθία!!!). Κλείνω με μια μόνο παρατήρηση. Πρέπει,άκουσον, άκουσον, η λαϊκή περιουσία των Ημαθιωτών να παραδοθεί στο Επιμελητήριο της!!! Τι λέτε κύριοι;
    Αυτός είναι ο θεσμικός σας ρόλος;
    Να δοθεί δημόσια γη και περιουσία στο συμβουλευτικό όργανο των βιομηχανιών και των επαγγελματιών; Με όλο μας το σεβασμό. Ασχοληθείτε πρώτα με έρευνες για τα ποσοστά ανεργίας και αποβιομηχάνισης, κάντε κάτι για να δικαιολογήσετε την υποχρεωτική συνδρομή στα μέλη σας και μετά τα λέμε!! Τα υπόλοιπα γράψαμε για ποιους λόγους γίνονται!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή