ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΜΙΕΖΑΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΔΙΑΖΩΜΑ"

Με την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης του θεάτρου Μιέζας στο δήμο Νάουσας, το 2012, σχεδιάζεται από το σωματείο «Διάζωμα» να φιλοξενηθεί στο χώρο μουσική εκδήλωση. «Έχουμε ήδη έρθει σε επαφή με τη ΙΖ’ Εφορεία για το συγκεκριμένο θέμα και υπάρχει θετική ανταπόκριση. Απομένει και η σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ενώ η ημερομηνία διεξαγωγής της εκδήλωσης θα

εξαρτηθεί από την πρόοδο των αναστηλωτικών εργασιών», εξηγεί στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο πρόεδρος του σωματείου, Σταύρος Μπένος.
Ανοιχτό είναι, εξάλλου, το ενδεχόμενο, μετά την αποκατάσταση του θεάτρου να φιλοξενηθούν και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις στο χώρο. Όπως επισημαίνει ο αρχαιολόγος της ΙΖ’ ΕΠΚΑ, Νεκτάριος Πουλακάκης, «η Εφορεία δεν είναι αρνητική σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ωστόσο πρόκειται για επιβαρυμένο μνημείο, γι’ αυτό και πρέπει να οριοθετήσουμε το είδος των χρήσεων». 
Οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του αρχαίου θεάτρου της Μίεζας, που αναμένεται να αρχίσουν την ερχόμενη άνοιξη, περιλαμβάνουν τη συντήρηση και αποκατάσταση του κτιρίου της σκηνής και των επτά πρώτων σειρών των εδωλίων (με συντήρηση των αρχαίων λίθων και προσθήκη νέων για τη συμπλήρωση των σειρών). Επίσης, θα γίνει διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του μνημείου. Τη μελέτη αποκατάστασης του θεάτρου έχει κάνει ο αναπληρωτής καθηγητής του ΑΠΘ, Γιώργος Καραδέδος. 
Το αρχαίο θέατρο της Μίεζας, στη Νάουσα Ημαθίας, ήρθε στο φως το 1992 κατά την τοποθέτηση αποχετευτικού αγωγού για την ύδρευση γειτονικού χωριού. Το ημικυκλικό κοίλο του ανοίγεται σε φυσική πλαγιά, με πανοραμική θέα προς την πεδιάδα. Αποτελείται από χωμάτινη ορχήστρα, κοίλο διαμορφωμένο με βαθμίδες καθισμάτων από πωρόλιθο και λίθινο κτίριο σκηνής, το οποίο είναι διώροφο αλλά διατηρείται σε κακή κατάσταση. Το κοίλο περιλαμβάνει 14 σειρές εδωλίων, που χωρίζονται με πέντε κερκίδες και η χωρητικότητά του υπολογίζεται σε περίπου 1.500 άτομα. Στις πρώτες επτά σειρά διατηρούνται οι πώρινες λιθόπλινθοι των εδωλίων, ενώ στο υπόλοιπο τμήμα του κοίλου διακρίνεται η λάξευση του βράχου για την προετοιμασία της έδρασής τους.
Το θέατρο περιλαμβάνει στοιχεία που χαρακτηρίζουν τόσο τα ελληνιστικά θέατρα (προσκήνιο με ημικίονες συμφυείς με πεσσούς αντί για υπερυψωμένο πόδιο, ακάλυπτες παρόδους, κατασκευή του κοίλου στην πλαγιά λόφου και όχι σε κτιστή υποδομή και έλλειψη υπερυψωμένου πόδιου στο κοίλο) όσο και τα ρωμαϊκά (μικτή χάραξη με ορθογώνια και ισόπλευρα τρίγωνα, σχήμα της ορχήστρας που ορίζεται από ημιπεριφέρεια και τις εφαπτόμενες στα άκρα της και παραλληλία των αναλημματικών τοίχων του κοίλου προς το κτίριο της σκηνής). Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα κινητά ευρήματα οδηγούν στη χρονολόγηση του θεάτρου στα πρώιμα ρωμαϊκά χρόνια. Η χρήση του φαίνεται ότι συνεχιζόταν μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ.
pliroforiodotis.gr