Και έρχεται αύριο Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου η μεγάλη ημέρα των ερωτευμένων, του Βαλεντίνου (όχι και αγίου βέβαια, κατά την ορθόδοξη παράδοση). Τα αγόρια θα πάρουν στο ταίρι τους (πάντα ταίρι εννοούμε γένους θηλυκού) τα κόκκινα λουλούδια, τα σοκολατάκια, ένα δαχτυλίδι ίσως. Και το βράδυ θα βγουν έξω να διασκεδάσουν και να χαρούν τον έρωτα τους. Η σημαντικότερη στιγμή στην ζωή ενός ανθρώπου είναι το καρδιοχτύπημα, η καψούρα (βαρβαριστί), "το μ΄αγαπάει, δεν μ΄ αγαπάει κι αν για μένανε πονάει" που τραγούδησε η Άντζελα. Βέβαια σε μεγαλύτερες, ανδρικές, ηλικίες, όταν ο έρωτας μειώνεται έχουμε καταστάσεις που μας ερμήνευσε ο ΛΕ-ΠΑ "από δω η γυναίκα μου, κι από εδώ το αίσθημα μου, τις αγαπάω και τις δυο κι αν είναι αμάρτημα αυτό δικάστε την καρδιά μου". Πέρα από το χιούμορ, καλά θα κάνουν οι μεσήλικες που βαδίζουν γοργά προς την τρίτη ηλικία, να μην κατηγορούν τους ερωτευμένους νέους. Αν και ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά, κατά την λαική ρήση "μια στα νιάτα και μια στα γεράματα". Τόπο στα νιάτα λοιπόν και ας αναλογιστούμε εμείς οι ήντα ότι κάποτε τραβήξαμε τις δικές μας αγωνίες, κάναμε τις δικές μας τρέλες. Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά προσωπικά, όσο μεστώνω, ανασαίνω την αγάπη και την ζεστασιά με το έτερον μου ήμισυ. Την ζεστασιά του έρωτα που λέγεται αγάπη. Καλό Βαλεντίνο ερωτευμενάκια όλου του κόσμου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου