Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024

Λάππειο Γυμνάσιο Νάουσας. Τριάντα χρόνια μετά

 



Το Κουδούνι ξαναχτύπησε! Ο ήχος του αναστάτωσε την καρδιά μας και ξύπνησε μνήμες, μυρωδιές και αρώματα.  Επιστροφή στα θρανία 30 χρονια  πριν ,εκεί που άφηνες το δημοτικό και ένιωθες μεγάλος...ανοίγοντας τη μεγάλη πόρτα του Γυμνασίου. Εκεί που ανέμελα έπαιζες στο προαύλιο χώρο  και μιλούσες για τα ονειρά σου,για τους στόχους σου, για ένα αύριο χωρίς φόβο, χωρίς αγχος.

   Μετά απο 30 χρονια και παλι μαζι,με τον Κώστα,τον Δημητρη,την Έφη,την Βάσω,εδω στο ίδιο προαύλειο,μαζι με τους αγαπημένους καθηγητες την Κα Βαιτσάκη,την Κα Βαλσαμίδου,Λιολιοπούλου,Παπακωνσταντίνου,Ισμιρλιάδου,Μπατσαρα,Καμπίτη,Καρυδά,Μπαρμπαρούση,Γρηγορίου,Κεφαλληνου,Νικοδήμου,Κυριακου,τον Κο Λίτο,Περσορατη,Μπατση,Πέιο,Σιούγγαρη,Βίγκα, αλλα και μαζί με εκείνους που έφυγαν και δεν είναι πια μαζί μας,αλλά η πνοή τους διαχεέται στον ανεμο και στην συντροφιά μας.Ποιος δεν θυμάται τον Κο Γιώργο Παπαπαναγιώτου ,που σε προστάτευε απο τα κακως κείμενα της ζωης και δίδασκε το ηθος και την αξιοπρέπεια,τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο!!Ποιος δεν θυμάται τον γλυκυτατο Κωστα Μπασιακούλη που προσπαθούσε να σου μάθει το ρυθμό της μουσικής γιατι ήξερε πως οι στεναχώριες και τα βάσανα της ζωης θέλουν γλυκιες νότες να γιατρευτουν.Ποιος δεν θυμάται τον συμπαθέστατο Κο Χαράλαμπο Σαινιδη,τον επιστατη του σχολειου που ήταν παρων κάθε στιγμη που τον χρειαζόσουν!!

  Αλλα και τους φιλους μας Κώστα Παμπουχίδη,Αντωνιαδου Ελένη,Γιαννούλη Χρήστο,Νικου Δημήτριο που ο Θεος τους πήρε γρήγορα στους κολπους της αγκαλιάς του!

Ολοι ,ειναι εδω να μας αγκαλιάσουν και να μας καλως ορισουν!!

        Φίλοι μου καλως ορίσαμε!!!!!!!!!!Σε έναν Χώρο που ζήσαμε για 3 χρονια,σε εναν χώρο που η καθε γωνιά του έχει και τη δική της σημασια και αναμνηση για τον καθένα μας.

 Η συγκίνηση μεγαλη.Σε λιγο θα πάμε στις αίθουσες,θα καθήσουμε στα θρανία,θα θυμηθούμε χαρες και λύπες που ζήσαμε,τις οποίες νομιζαμε οτι ξεχάσαμε,αλλα αυτες ξαναζωντανευουν μπροστά μας ,λες και δεν πέρασε μια μέρα,λες και δεν προχωρήσαμε στην ζωή μας.

 Αλλα η ψυχη πάντα μένει εκει που καρδιοχτύπησε,εκει που σπαρτάρησε,εκει που λαχτάρησε, εκει που εζησε και εμεις φιλοι μου εδω ΖΗΣΑΜΕ!!

 Χάρηκα πολυ που ήρθα σε επαφη με πολλους απο εσας(συμμαθητες και καθηγητες) κατα τη διαρκεια της ενημερωσης,οι οποιοι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμο για τη συνάντηση.

Ευχαριστώ απο καρδιας,Τη Νικολέτα Δουδουμη,που ήταν η κινητηριος δυναμη και η αφορμη να ξαναγυρίσω στα χρονια του Γυμνασίου!!!!!

Η Φωτούλα Αλεξιου και Ο Γιώργος Νικολάου, μαθητες του χθες ,καθηγητες του σήμερα,στάθηκαν πολύτιμοι βοηθοί στην προσπαθεια μας!

  Ο Δημητρης Ανδρονικης που φιλοτέχνησε τη σελίδα μας στο F/Bκαι ενα μεγάλο ευχαριστω στον Δημήτρη Δημητριάδη που ήρθε απο την Κύπρο  για να ειναι μαζί μας και να πλαισιώσει την ολη εκδηλωση με οπτικοακουστικο υλικο.

  Ελάτε να περπατήσει η ψυχη και η καρδιά  ,ξανα μετα απο 30 χρονια στις τάξεις που διδαχτήκαμε ,εκτος απο τις απαιτούμενες γνωσεις,το ήθος,την αξιοπρέπεια,τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο και άλλες πολλες αξίες απο αυτους εδω τους καθηγητές που μας τιμουν με την παρουσία τους.

  Αυτους τους καθηγητες που αγγιξαν την ψυχή μας,έγιναν αφετηρία μας,άφησαν το πνευματικό τους DNA στη ζωή μας και μας έχρισαν Ανθρώπους ,μας γαλούχησαν με αξίες και ιδανικά και προικισαν την ψυχή μας!

     Αγαπημενοι μας Καθηγητες,δεχθητε ,απο εμας τα παιδιά σας,τους αποφοιτους του 1987, ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,αυτη την στιγμη που το σήμερα ,συναντάει το χθες για να συνεχίσει στο αυριο.

              ΟΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου