Ήταν οι πρώτες κυβερνητικές θητείες του ΠΑΣΟΚ. Τότε παρήγαγε για πρώτη φορά η Ελλάδα δέντρα, τα γνωστά και ως ..."αποσυρσόδεντρα" ( παρόμοια με τα τωρινά ΟΠΕΚΕΠόδεντρα). Οι " κουτόφραγκοι" μας πλήρωναν για να αποσύρουμε τα ροδάκινα και τα άλλα μας προϊόντα. Εμείς, άλλο που δεν θέλαμε. Γέμιζαν οι χωματερές ροδάκινα, με την μυρωδιά τους να "γαργαλά" ακόμη την αναπνοή μου, στον δρόμο Βέροιας -Σκύδρας. Γινόταν λοιπόν της απόσυρσης το κάγκελο. Κι όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Ειδικά οι παραγωγοί που κάθε βράδι έπαιρναν την στράτα για τα " μπαράκια" του κάμπου των Γιαννιτσών και ακολουθούσαν τα "σκυλάδικα". "Τζιτζίκια" αμέτρητα η Ελλάδα. Τότε λέγαμε τις επιδοτήσεις, αποσύρσεις. Το ίδιο νόμισμα με μια μόνο πλευρά.
Υ.Γ Το κακό με τις επιδοτήσεις είναι ότι πλέον δεν υπάρχουν "μπαράκια" με εξωτικές ασιάτισες, που κρατήσουν συντροφιά στα "περήφανα νιάτα"( άντε και λίγα από τα "τιμημένα γηρατειά). Ας το κοιτάξουν λιγάκι στην κυβέρνηση. Γιατί σοβαρή χώρα χωρίς"πολιτιστικά κέντρα " που έλεγε και ο μακαρίτης ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος, δεν λέει. Για να μπορεί να πει και ο Κυριάκος το "Ηλία, ρίξτο".
🩷🩷🩷🩷
ΑπάντησηΔιαγραφή