Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές!

"Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές του Αη Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λες,αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες,που `χουν πεθάνει". Μοναδικοί στίχοι του Μάνου Ελευθερίου, που μελοποίησε, μελαγχολικά και ευαίσθητα ο δήμος Μούτσης, περιγράφοντας την Σμύρνη την ελληνική, πριν
υπάρξει "συνωστισμός" στην προκυμαία της,όπως μας είπε η Ρεπούση και το σινάφι της. Του Αη Γιάννη τα παιδιά μας, πάλι μαζεύτηκαν γύρω από τη φωτιά. Η γειτονιά έχει στο γονίδιο της, τις μνήμες της. Μνήμες καθάριες, ελληνικές, που μπολιάζονται από γενιά σε γενιά. Όσο και αν λυσσομανά η εποχή του πολυπολιτισμού, που μας προτείνουν οι...σωτήρες μας δυτικοί. Τούτες οι φωτιές μνήμης δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ, διατηρώντας αναμνήσεις από τις χαμένες πατρίδες!
Y.Γ Ευχαριστώ για την φωτογραφία τον αδελφικό φίλο Γιώργο Αγγελιδάκη.