Στα άκρα ο φασισμός των άκρων!

Θα διανοούσασταν ποτέ ότι στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Άρλινγκτον, στην Βιρτζίνα των ΗΠΑ, θα μπορούσαν οι στρατιωτικοί του φρουροί να δεχθούν επίθεση με μολότοφ; Θα πιστεύατε την είδηση ότι ακροαριστεροί επιτέθηκαν με μολότοφ και φωτοβολίδες ευθείας βολής, που μας προέκυψαν μάλιστα και… επαναληπτικές, στους στρατιώτες του μαυσωλείου του Κεμάλ Ατατούρκ;  Και αν αυτά
φαίνονται απίθανα, πώς θα σας ακούγονταν ότι  το μνημείο του Ολοκαυτώματος, το  Γιάν Βάσεμ, στην Ιερουσαλήμ, όπου άπειροι Έλληνες πολιτικοί κατέθεσαν στεφάνι, φορώντας  υποχρεωτικά  το κιπά στο κεφάλι τους, δέχθηκε επίθεση από… αναρχικούς Παλαιστίνιους; Προφανώς θα θεωρούσατε τον συντάκτη του δημοσιεύματος ως ανισόρροπο. Το ίδιο δεν θα έπρεπε να συμβαίνει και στην χώρα μας; Στο ιερότερο εθνικό σημείο, που είναι το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, όπου οι Έλληνες τιμούν την από τα ιερά κόκκαλα των Ελλήνων βγαλμένη, ΛΕΥΤΕΡΙΑ τους.  Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια το φυλάκιο των φρουρών Ευζώνων του δέχθηκε δολοφονική επίθεση με μολότοφ  και κάηκε. Ευτυχώς φυσικά οι τσολιάδες είχαν απομακρυνθεί.  Αυτό βέβαια δεν θα γινόταν σε καμιά ευνομούμενη χώρα, όπου ο φασισμός δεν γνωρίζει δεξιά ή αριστερά άκρα. Οι υπάνθρωποι που πυρπόλησαν το βράδυ της Πέμπτης τον Άγνωστο Στρατιώτη, έκαψαν την συλλογική ιστορική μνήμη του γένους μας. Και οι πληγές θα συνεχιστούν στο μέλλον από τους «γνωστούς-αγνώστους» των Αθηνών, που αποτελούν διαχρονικά το δεκανίκι του συστήματος που αποσταθεροποιεί την δημοκρατική ζωή του τόπου. Αυτό λοιπόν το δεκανίκι δεν βρίσκεται μόνο στο γνωστό ακροδεξιό-νεοναζιστικό μόρφωμα, αλλά και ακριβώς απέναντι. Και ας μην βγάζει τώρα κροκοδείλια δάκρυα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και οι ίδιοι το άφησαν να επωαστεί μεταπολιτευτικά.
Θόδωρος Ελευθεριάδης