Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Το μεγαλείο της επανάστασης της Νάουσας .Χρονικό

"Την επιούσαν, 19ην Φεβρουαρίου, Κυριακήν της Ορθοδοξίας, άπαντες οι  κάτοικοι μικροί και μεγάλοι, ωπλισμένοι και άοπλοι συνήλθον εις τον ναόν του Αγίου Δημητρίου,ένθα και ετελείτο λειτουργία υπέρ ευοδώσεως του ιερού αγώνος.  Μετά το τέλος αυτής  εψάλη παράκλησις, μεθ ήν ο πρωτοσύγγελος Ζαχαρίας εξεφώνησε μικρόν πατριωτικόν και συγκινητικόν λογίδριον προτρέψας τους  κατοίκους εις ιερόν υπέρ Πατρίδος και ελευθερίας αγώνα. Ο Ζαφειράκης προσέθεσεν ότι αι ελπίδες περί επιτυχίας δεν είναι μάταιαι και ότι κατά την στιγμήν αυτήν άπασα η Μακεδονία ως εκ συνθήματος δράττεται των όπλων. Μετά ταύτα ο Ζαχαρίας έλαβεν εκ της Αγίας Τραπέζης την σημαίαν  φέρουσαν ερυθρόλευκον  Σταυρόν . ην αφ΄ου ησπάσθη αυτός και οι λοιποί  κληρικοί, εξήλθον του ναού ψάλλοντες το «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού» και
έστησαν αυτήν επί τινός λίθου υψηλού εν τη περιοχή της εκκλησίας. Ο Ναός του Αγίου Δημητρίου μετά της περιοχής αυτού καίπερ  ευρύχωρος  ων, δεν ηδύνατο να περιλάβη πληθυσμόν 8-10 χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παίδων πάσης ηλικίας και τάξεως, όστις συνέρρευσεν εις αυτόν. Αδύνατον να περιγραφή η γενική συγκίνησις, ήτις είχε τότε καταλάβει τα πλήθη. Και εν όσω μεν ωμίλει ο Πρωτοσύγκελλος και ο Ζαφειράκης ουδόλως διεταράσσετο η ησυχία υπό του πλήθους, αλλά ότε ο ιερεύς έλαβον εις χείρας το ιερόν λάβαρον, ο ενθουσιασμός πάντων εκορυφώθη και άπαντες έκραζον μετά χαράς θέλουσιν αποθάνει μάλλον παρά να προδώσωσι την ελπίδα του Έθνους. Και εξ αυτού έτι του γυναικωνίτου ηκούσθησαν αλαλαγμοί ενθουσιασμού προδίδοντες το ηρωικόν φρόνημα των γυναικών και το θάρρος, όπερ ενεψύχου τας νεωτέρας αυτάς Αμαζόνας, αι δε λέξεις «με ταις σιουσιάρκαις θα κυνηγήσωμεν τον Λουμπούτην και το  ασκέρι του» εφέροντο εις όλων τα στόματα.»
Απόσπασμά από την Ιστορία της Πόλεως Ναούσης του μακαριστού Ευσταθίου Στουγιαννάκη..

Εκατόν ενενήντα ένα χρόνια πέρασαν από εκείνη την Ιερή και Ηρωική μέρα που οι Ναουσαίοι κήρυξαν την Επανάσταση τους. Εκατόν ενενήντα ένα χρόνια μετά και τούτη η αξεπέραστη ορκωμοσία  των Ναουσαίων να πεθάνουν μετά χαράς παρά να προδώσουν την ελπίδα του Έθνους κρατά ψηλά τα λάβαρα του αγώνα. Του Ζαφειράκη Θεοδοσίου Λογοθέτη και των άλλων προκρίτων και οπλαρχηγών που προτίμησαν να αποθάνουν οι ίδιοι και να υποστούν τα πάνδεινα οι οικογένειες τους, παρά να προδώσουν την ελπίδα του Έθνους. Για πάντα θα στέκει στην προσευχή μας ο Ζαφειράκης Θεοδοσίου Λογοθέτης και τα παλικάρια του που έπεσαν , τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. Για πάντα θα στέκει στη λησμονιά μας ο Μάμαντης και οι εξωμότες που προτίμησαν εφήμερες δόξες και πλούτη, προδίδοντας Θεό και Πατρίδα. Συγκίνηση σήμερα ο λόγος της Γεωργίας Γυρούση. Ίδια μάνα με αυτές που κίνησαν να διώξουν το ασκέρι του Λουμπούτη με τις σιουσάρκες. Όσο κρατά ψηλά το φρόνημα η Γεωργία και οι άλλες μανάδες της Νάουσας, τιμώντας το «Ή ταν ή επί τας» των Σπαρτιατισσών μητέρων, η Νάουσα, το γένος, η πατρίδα, η ρωμιοσύνη, όσο και αν κτυπιέται, δεν πρόκειται ποτέ να υποκύψει.

Εκατόν ενενήντα ένα χρόνια  Κυριακή της Ορθοδοξίας του Σωτηρίου Έτους 2017. Η δέηση προς τον Κύριο των Κυριευόντων ενώνεται με την θριαμβεύουσα εκκλησία και τους 1241 Άγιους Ναουσαίους Νεομάρτυρες.  Ζαφειράκη Θεοδοσίου Λογοθέτη και των συν αυτώ αναιρεθέντων εν τη αλώσει της Ναούσης, ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ.

Δημοσίευση μας από την μνήμη της κήρυξης της επανάστασης το 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου