Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Να υπερασπίζω μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου τας σημαίας

"Να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας.
Να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’αυτών". Αυτό τον ιερό όρκο δώσαμε κατά την στρατιωτική μας θητεία. Ποτέ δεν τον
ξεχνώ και πάντα συγκινούμαι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που  προκαλεί ο "προοδευτισμός" του Κολωνακίου. 'Όχι αυτό το  "ιερό πανί το γαλανό και το άσπρο"  δεν είναι ένα κομμάτι ύφασμα. Περικλείει βαθιά μέσα του τις θυσίες του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι, των Ναουσαίων  στο Ολοκαύτωμα του, των ανδρών του αλβανικού μετώπου, των πεσόντων στην Κύπρο το 1974, των νεκρών μας στα Ίμια.
Απύθμενες παρλαπίπες από τον ίδιο ιδεολογικό χώρο που βαφτίζει τους γενίτσαρους των σκοπίων Μακεδόνες και τα Ίμια-Καρντάκ.
Από τον ίδιο χώρο που βλέπει την σφαγή στην Σμύρνη ως...συνωστισμό. Ε,λοιπόν ΟΧΙ, δεν θα τους περάσει. Την γαλανόλευκη που τύλιξε πάνω του και έπεσε από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως ο τελευταίος φρουρός Κωνσταντίνος Κουκίδης, για να μην πέσει στα χέρια των ναζιστών, θα την υπερασπιστούν οι Έλληνες, μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματος τους. Μολών Λαβέ λοιπόν άθλιοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου