ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ.Γράφει ο Μανώλης Βαλσαμίδης

Πολλές φορές τα πράγματα μας ξεπερνούν. Τα όσα εκθέσαμε στα δύο σημειώματα, που δημοσιεύθηκαν ήδη για την Υπαπαντή, συνάδουν προς τα ειωθότα. Συμβαίνουν όμως και τα έκτακτα και τα ασυνήθιστα. Όταν ερευνούσα τα δημοσιευμένα αρχεία του Αλή πασά της Γενναδείου βιβλιοθήκης της Αμερικανικής σχολής Αθηνών, που εκδόθηκαν από το Ινστιτούτο νεοελληνικών ερευνών του εθνικού ιδρύματος ερευνών με την επιμέλεια του καθηγητού Β. Παναγιωτοπούλου, αρκετά έγγραφα ήταν για μένα γρίφοι, ακόμα και αυτά που αναφέρονταν στη Νάουσα. Τα ίδια πιστεύω συναισθήματα και απορίες έζησε και ο φίλος Γ. Χιονίδης, όταν πρώτος από όλους ερεύνησε τα αρχεία στην πρωτογενή τους μορφή.
Είναι απίστευτο αλλά αληθινό. Από την έρευνα της Υπαπαντής φωτίζονται και γενικότερα προβλήματα της ζωής της πόλης για την άγνωστη σε πολλά περίοδο των 10 και πλέον ετών απουσίας του Ζαφειράκη. Η κρίση των οικονομικών της Υπαπαντής είναι ένα σύμπτωμα. Συμβαίνουν άλλα πολύ πιο γενικά, τα οποία εξηγούν την κρίση της Υπαπαντής και αποκαλύπτονται από αυτήν. Σου
στέλνω άλλα δύο σημειώματα, τα οποία δεν τα πειράζω, ισχύουν απολύτως.
Στο σημείο αυτό ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον πατέρα Πορφύριο για την ευχή του, αν θυμάσαι: "Η έρευνα θα ξεκλειδώσει το μυστικό. Στον άρχοντα κ Εμμ. Βαλσαμίδη ευχόμαστε γήρας μακρόβιον και πίον επ΄αγαθώ της γείτονος κοινωνίας και των γραμμάτων". (Σημειώνω ότι ο τίτλος άρχων είναι εκκλησιαστικός. Δεν είναι πολιτικός).
Απάντησα τότε στον πατέρα Πορφύριο: "Ο πατήρ Πορφύριος μου εύχεται παραγωγική μακροβιότητα. Τον ευχαριστώ στ' αλήθεια. Του αντεύχομαι να αργήσει να γεράσει. Η έρευνα είναι φάρμακο πολύ καλό κατά της γήρανσης (ΨΗΦΙΔΕΣ τ.4.277/78).
Χρειαζόμαστε τις ευχές. Και πιάνουν, όταν έχουν υπόβαθρο την αγάπη και την καλή προαίρεση. Από τον π. Πορφύριο, τον ηγούμενο της Μονής Προδρόμου της Βεροίας, περιμένω και κάτι άλλο. Το ξέρω ότι είναι βεβαρημένος από υποχρεώσεις, όμως αγαπάει και αυτός πολύ την Υπαπαντή και θα το κάνει. Έχει ανακαλύψει, ίσως πρώτος από όλους, μια λειψανοθήκη του μοναστηριού της Υπαπαντής σε χωριό της Θεσσαλονίκης. Είχα μόλις τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του και πληροφορήθηκα ότι ναι, και έχει γράψει για το κειμήλιο αυτό στο παρελθόν. Πάτερ, στις παραπάνω ευχές και διαπιστώσεις είχα προσθέσει: "Προχωρούμε με διασταυρώσεις" (ό.π. 218). Με την ανακοίνωσή σας θα προσθέσουμε άλλο ένα κειμήλιο στους "θησαυρούς" του Μοναστηριού προς ευφροσύνη όλων μας, που τόσο αγαπούμε το μοναστήρι.